قلبی خسته از تپیدن

عاشق هوس های عاشقانه با توام


دست هایت را به من بده

به جهنم که مرا به جهنم میبرند بخاطر عشق بازی با تو!!!!

تو خود بهشتی...

مـیخـنـدم :

دیـگـر تـ ــب هــم نـدارم

داغ هـ ــم نیـسـتـم

دیـگــر بــ ــه یـ ـاد تـ ــو هـ ـم نـیسـتم

سـ ـرد شـ ـده ام...

سـ ـرد سـ ــرد

نمـ ـی دانـم

شـایـد دق کـ ــرده ام

کسـ ـی چــ ـه مـی دانـد

بــ ـی حسـ ـم کـ ـردی نـسبت بــ ــه تمـ ــام حـ ـس هــ ــای دنیـ ــا...

نمي دانم محبت را بـر چه کاغذي بنويسم که هرگز پاره نشود.

بـرچـه گلـي بـنويـسم که هـرگز پرپر نشـود.

بـر چه ديواري بنويسم که هرگز پاک نشود.

بـر چه آبـي بنويسم که هـرگز گل آلود نشود.

وسرانجام بـر چه قلـبي بنويسم که هـرگز سـنگ نشود

دریا را دوست دارم اگر با تو در کنار ساحلش قدم بزنم و تو را در کنار خود احساس کنم .صدای امواجش را دوست دارم زمانی

که دست در دست تو باشم و در سکوت به فریاد امواجش دل بسپارم .تو نباشی دیگر هیچ چیز برایم زیبا و لذت بخش نیست .نه دریا و نه موجش و نه حتی مرغان دریایی

دلتنگ که میشوم قاصدکی به سویت میفرستم شاید قاصدکهای دلتنگی ام هرگز به دستت نرسیده اند که تو چنین

از دوری ام صبوری .اما من آنقدر قاصدک به سویت روانه خواهم کرد که روزی در دلتنگیهایم غرق شوی و نیز یادی از من بکنی ای مهربان .

تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم ؟
شب از هجوم خیالت ، نمی برد خوابم

تو چیستی که من از موج هر تبسم تو
بسان قایق سرگشته ، روی گردابم!

تو در کدام سحر ، بر کدام اسب سپید؟
تو را کدام خدا ؟
تو از کدام جهان ؟
تو در کدام کرانه ، تو از کدام صدف ؟
تو در کدام چمن ، همره کدام نسیم ؟
تو از کدام سبو ؟
من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه !

چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ، آه !
مدام پیش نگاهی ، مدام پیش نگاه !

کدام نشئه دویده ست از تو در تن من ؟
که ذره های وجودم تو را که می بینند
به رقص می آیند !
سرود می خوانند!

چه آرزوی محالی ست زیستن با تو
مرا همین بگذارند یک سخن با تو

27

مي‌روم شايد كمي حال شما بهتر شود
مي‌گذارم با خيالت روزگارم سر شود

از چه مي‌ترسي برو ديوانگي‌هاي مرا
آنچنان فرياد كن تا گوش عالم كر شود

مي‌روم ديگر نمي‌خواهم براي هيچ كس
حالت غمگين چشمانم ملال‌آور شود

بايد اين بازنده‌ي هر بار – جان عاشقم –
تا به كي بازيچه اين دست بازيگر شود

ماندنم بيهوده است امكان ندارد هيچ وقت
اين منِ ديرينِ من يك آدم ديگر شود

از غم رفتنت دیگه پاره شده بند دلم

خونه ی نو یار جدید مباركت باشه گلم

چه بی خبر،  جشن تو شد ، نگفتی كه منم بیام

باشه ولی من از خدا خوشبختیتو فقط می خوام

غم منو نخور دیگه ، قسمته و بازیچه هاش

اگه دوسم داری ، زندگیتو كن و دیگه به فكر من نباش

تو دفتر خاطرهام هنوزم اسمه تو تكه

حلقه ، عسل ، سفره ی عقد، مباركه مباركه

می خوام تو رو دعا كنم سنگامو با تو وا كنم

برای آخرین دفه تو چشم تو نگاه كنم

دلم می خواد تو روزگار، تو خوشی ها پر بزنی

تو نازو نعمت بمونی تا زیر غصه نشكنی

الهی دروازه ی عشق به روت همیشه وا باشه

به خاك و سنك دست بزنی الهی كه طلا  باشه

بیستون یار من آنجاست حواست باشد
او نشان کرده ی اینجاست حواست باشد

یار من موی سرش قیمت صد شیرین است
قصه اش قصه ی لیلاست حواست باشد

گر چه بدجور شکسته ست دل تنگ مرا
همچنان شاه غزل هاست حواست باشد

حرف یک عشق قدیمیست که برعکس شده
درد من درد زلیخاست حواست باشد

آنچه فرهاد نوشته ست به روی تن تو....
شرح یک روز غم ماست حواست باشد

همه ی دلخوشی و زندگی ام بودن اوست
برود آخر دنیاست حواست باشد

نگذاری احدی تیشه به رویت بزند!!!
شیشه عمر من آنجاست حواست باشد.

نشسته در تب حال و هوای چشمانت
کسی که لک زده قلبش برای چشمانت

بهشت را به بها میدهند شکی نیست
نشان چشم چرانی بهای چشمانت

برای خلق چنین نقش های دل چسبی
چقدر حوصله کرده خدای چشمانت ؟

درون قاب نگاهت کشیده است انگار
دو بچه آهوی زیبا به جای چشمانت

سکوت کرده ای اما غمین و بغض آلود
به گوش می رسد اینک صدای چشمانت؟

نگاه من به تنش کرده جامه احرام

مگر قدم بزند در صفای چشمانت

هوا سرد است..... من از عشق لبریزم

چنان گرمم ...
...
چنان با یاد تو در خویش سر گرمم ....

که رفت روزها و لحظه ها از خاطرم رفته ست!

هوا سردست اما من ...

به شور و شوق دلگرمم

چه فرقی می کند فصل بهاران یا زمستان است!

تو را هر شب درون خواب می‌بینم

تمام دسته های نرگس دی ماه را در راه می‌چینم

و وقتی از میان کوچه می‌آیی ...

و وقتی

قامتت را در زلال اشک می‌بینم ...

به خود آرام می‌گویم :دوباره خواب می‌بینم!

دوباره وعده‌ی دیدارمان در خواب شب باشد

بیا... من دسته های نرگس دی ماه را

در راه می چینم !!

و ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت
تمام عمرِ من انگار در خیال گذشت

 -ببند پنجره‌ها را که کوچه ناامن است...
نسیم آمد و نشنید و بی‌خیال گذشت

درست روی همین صندلی تو را دیدم
نگاه خیره‌ی تو... لحظه‌ای که لال گذشت

- چه ساعتی‌ست ببخشید؟... ساده بود اما
چه‌ها که از دل تو با همین سؤال گذشت

...

گذشت و رفت و به تو فکر می‌کنم ـ تنها ـ

دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت

خوشحالی پس از گل زدن